Werken, Bisdom, Cultuur

Onderhand bijne twee weken op de plaats van bestemming. Langzamerhand begin ik wat de aclimatiseren. De weg van huis en naar ons huis lopen wordt al wat gewoner. Ook het kijken naar de mensen hier wordt minder.

Afgelopen week zijn we voor het eerst bezig geweest met onze projecten en de mensen die ons daarbij gaan helpen. We zijn een aantal keer met father Joe mee gereden naar Navotika om vanuit daar aan de slag te gaan. Dit wordt voornamelijk ons werkgebied. Chipta is opgedeeld in verschillende wijken. Deze wijk is het armste naar ik weet. De huisjes zijn allemaal van steen... Maar dat is eigenlijk ook alles. Overal ligt vuil. De wegen zitten vol met gaten en in deze gaten hoopt het vuil zich op. Als er straks regen komt.. stroomt alles met de modder vanuit de bergen mee naar de hoofdwegen. Wat nog wel een probleem kan gaan worden. Ze kappen hier namelijk veel bomen op de bergen waardoor er enorme erosie is. De bergen zijn niet dicht begroeit als in Duitsland, Belgie, Italie, Frankrijk, Hongarije. Om de paar meter een boom.

We gingen voor het eerst de wijk in. Dit was het heftiger dan het op eerste oogopslag lijkt dan wanneer je er doorheen rijdt met de auto. De huisjes zijn dan wel van steen, maar dit is ook alles. Huisjes met vaak twee kamertjes waarvan 1 de woonkamer en de ander de slaapkamer. Ze leven hier vaak met veel mensen. In de huisjes staan vaak een paar afgetrapte banken, er zijn veel vliegen, het is er donker, de vloer van gewoon zand. Een enkeling heeft een zeil gelegd en een ander heeft een kleed of een rietenkleed. De huisjes zijn vol gebouwd met kastjes, gordijntjes, tafeltjes, hier en daar een tv. Mensen leven voornamelijk buiten. Overal waar schaduw is zie je mensen zitten of liggen. Om alle huisjes is wel ruimte, maar toch is alles redelijk vol gebouwd. Er zijn geen begaanbare wegen voor auto's. Af en toe zie je iemand fietsen. We hebben mensen bezocht die lichamelijke beperkingen hebben. Gezondheidszorg is hier niet echt voorliggend en mensen moeten het hebben van familie of buren. Mensen weten ook weinig over ziekte en hygiene. Wat bij ons algemene kennis is, is hier nauwelijks bekend. Mensen met een beroerte weten niet dat ze moeten oefenen om weer functies terug te kunnen krijgen en laten het hier vaak bij. Wonden herstellen niet omdat mensen geen geld hebben om water te kopen om zich goed te wassen. Water is hier voor eten en drinken. Er zijn hier relatief veel beroertes, veel mensen met hoge of lage bloeddruk. Waarschijnlijk door een grote hoeveelheid olie die ze gebruiken en suiker die ze tot zich nemen zonder de risico's hiervan te kennen.

Heftig om de mensen zo te zien leven. Ook hebben we een mevrouw ontmoet met HIV. Vermagerd tot op het bot. Als ze gezond was geweest dan was het vast een mooie vrouw. Dit kon ik zien aan haar gezicht. Ze lachte wel... Haar borsten waren geen borsten meer. Alleen nog vel en tepel. Opgegeten door haar ziekte.

We hebben ook mensen bezocht die hun huizen niet uit konden en father Joe kwam dan thuis met ze bidden. In de huizen was het erg warm en vol.Het zweet gutste van onze lijven af. Als we weer buiten in de 30 graden kwamen was dat een verademing.

Als we langslopen roept iedereen bamboe Joe en direct daarna Mzungu.. Wat zoeits betekend als Father Joe en blanken... Ze roepen dit met erg veel vreugde. Een enkeling zegt mzungu met bitterheid in zijn stem. Vooral de kinderen roepen ons na of komen rennend achter ons aan. Ze willen allemaal op de foto of ons vasthouden of zitten aan onze haren.

We hebben verschillende mensen ontmoet die ons verder kunnen helpen. We hebben donderdag onze eerste afspraak met de tienermoeder. Vandaag (zondag 5-10-2014) Gaan ze in de kerk een aankondeging doen. Hopelijk komen er donderdag wat meiden. We moeten nog uitzoeken wie ons verder kan helpen met het project van de prostitues. Eigenlijk is hier zoveel voor ons te doen. We zien vaders/mannen die verslaafd zijn aan bier en waardoor kinderen niet naar school kunnen of zieken niet geholpen worden. Ook is er een project met weduwe en weduwnaren.. Ik ben benieuwd wat we dus gaan doen en waar we onze focus op leggen. Dat is nog niet heel duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat we met mensen bezig zijn. We bezoeken ze, wat ze al een hele eer vinden, de cultuur leren we kennen door ons onder het volk hier te begeven. We hebben zelfs ''meegedaan'' met het kerkkoor. We kwamen ze donderdag tegen bij de kerk buiten. Ze zaten in de roundavel.. een ronde koepel. We vroegen of we er bij mochten komem en dit kon. Het is zo prachtig hoe ze hier muziek maken. Bij elk lied verschillende dansjes, klappen, manieren van bewegen. Er zijn muziekinstrumenten en zingen meerstemmig. Zelfs mannen doen mee, wat weer een extra dementie geeft aan de muziek. Ik heb alles opgenomen met mijn mobiel. We hebben ook geprobeerd mee te doen.

Cindy en ik zijn vandaag niet naar de kerk geweest. We hebben uitgeslapen en hadden de hele ochtend voor onszelf. Heerlijk.

We gaan waarschijnlijk over twee weken naar het wildpark Lulangwa... Zin in. Voor de regen komt. De Mango's worden elke dag groter aan de bomen... Ik ben benieuwd welke groenten en welk fruit er straks te koop is. We hebben met elkaar afgesproken om van 80 kwacha per dag te leven. Dat is 10 euro voor 7 mensen. Dit dwingt ons om na te denken over wat we kopen. We beginnen bij de Shoprite met Jam, Vlees, pindakaas etc. en gaan dan naar de markt voor groenten en fruit. We gaan meestal voor meer dagen. Boodschappen doen kost namelijk veel tijd hier. We hebben dan allemaal een rugtas mee een een grote backpack. We lopen heen en weer. Zo besparen we weer op de taxi en werken we aan onze conditie tegelijk. Voor vier dagen hebben we dan 320 kwacha mee. ongeveer 200 gaat op aan de Shoprite. We eten ook vegetarisch af en toe en daardoor lukt het makkelijk om rond te komen. Op de markt kopen we voor 60 kwacha mega veel groenten en fruit. Van de andere 60 halen we brood. Meestal hebben we dan voor meer dagen eten dan afgesproken. Het geld dat we overhouden doen we appart in de pot.

De huur is ongeveer 45 E per maand. (per persoon). Dat is dus wel te doen. Dingen als snoep en yoghurt en chips en zeep haalt iedereen voor zich. Zo kan iedereen zijn eigen financieen in de gaten houden en in eigen behoefte voorzien. De Zamiaanse biertjes zijn trouwens lekker!! Mosi heet het. .

Dikke doei en tot de volgende keer. Kusjeeee Roos!!!!

Ik had geen internet en upload het nu :)
Op de foto's zie je een blauwkop hagedis. Best een grote, ook een foto van een brandje. Ik denk dat ze hier de grond vruchtbaar maken voordat straks de regen komt.